تهديد جنگلهاي باراني
متاسفانه در سال جديد با همهگيري COVID-19 در جهان، جنگلهاي باراني حياتي در حال تهديد شدن هستند. يكي از نگران كنندهترين مشكلات زيست محيطي اخير ناشي از گسترش ويروس كرونا، تخريب بيرويه جنگلهاي باراني گرمسيري است كه هم اكنون در برزيل و اندونزي رخ ميدهد.
تهديد جنگلهاي باراني حياتيدر شرايطي كه دولتها با بيماري همهگير ناشي از ويروس كرونا درگير شدهاند، اندونزي و برزيل شاهد افزايش عمده عفونتها در كشور خود هستند. هر دو اين كشورها با آتشسوزيهاي گستردهاي روبرو شدهاند كه ناشي از فعاليتهاي انساني و دخل و تصرف بيجا در حريمهاي طبيعي جنگلها است. آتشسوزيهاي ناشي از اعمال انساني، تهديدي جدي براي بومشناسي اين مناطق محسوب ميشود. به طوري كه جهان با خطر نابودي كامل زيستبوم استوايي روبرو است. علاوه بر اين، با وارد آوردن تنش بيشتر به ريههاي افراد، دود ناشي از اين آتشسوزيها بر مشكلات همهگيري جهاني اضافه ميكند. سوختن جنگلهاي گرمسيري ميتواند خسارت ناشي از بيماري كرونا را بدتر كند.
جنگلزداييجهان در سال 2019 با هشدار آتشسوزيهاي ركورددار در برزيل و اندونزي روبرو شد. اين كشورها خانه بزرگترين جنگلهاي باراني گرمسيري در كل جهان هستند و در عين حال، بالاترين ميزان جنگلزدايي را تجربه ميكنند به حدي كه موجب خشم آتشنشانان در سطح بينالمللي شده است. فعالان زيست محيطي ادعا ميكنند كه اين آتشها با تصويب ضمني يا صريح دولتها شعلهور شدهاند. رئيس جمهور برزيل، «جاير بولسونارو» (Jair Bolsonaro) براي توجه بيشتر به مقررات زيست محيطي پيرامون جنگلهاي باراني، فعاليت خود را آغاز كرده و گفته كه زنگ هشدار بينالمللي درباره وضعيت آمازون، حاكميت برزيل را تهديد ميكند. در اين بين با معمول بودن روش سوزاندن جنگل بعد از قطع درختان براي رشد محصولات زراعي به ويژه مزارع روغن نخل در كشور اندونزي، تهديد جنگلهاي باراني حياتي بيشتر ميشود. با اين حال با افزايش ابتلا به كرونا در برزيل و اندونزي، متاسفانه متوقف كردن آتشسوزي اولويت كمتري پيدا كرده است.
اگر چه جنگلهاي باراني داراي فصلهاي خشكي هستند؛ اما، اين مناطق آن قدر رطوبت دارند كه تقريبا هيچ وقت بدون دخالت انسان نميسوزند. چنين آتشسوزيهايي بارزترين علامت يك الگوي گستردهتر از تخريب هستند كه ناشي از فشار عظيم اقتصادي براي بهرهبرداري از منابع طبيعي جنگلها است. بايد بدانيد كه براي نابودي كامل زيستبوم استوايي، يك نقطه اوج وجود دارد كه اگر جنگلزدايي به آن مقدار برسد، ديگر گردش رطوبت كافي براي پايدار ماندن اين چرخه اتفاق نخواهد افتاد كه اين وضعيت منجر به ايجاد چرخه غيرقابل برگشت فروپاشي ميشود. محققان تخمين ميزنند كه براي جنگلهاي باراني آمازون در نقطه اوج خود، بايد 25 درصد جنگلزدايي رخ دهد. تا به امروز حدود 17 درصد از اين منطقه از بين رفته است.
تهديد جنگلهاي باراني حياتي به نابودي كامل
پيامدهاي منفي اين آتشسوزيها امسال بسيار شديدتر از گذشته است. فراتر از تخريب زيست محيطي، اين شعلهها وضعيت بيماريهاي ريوي را نيز بدتر ميكنند. ريزگردها، دود، گرد و غبار و خاكستري كه از اين آتشسوزيها ناشي ميشود، باعث تشديد عفونتهاي تنفسي ميشود. همچنين در مناطق استوايي اين خطر وجود دارد كه COVID-19 بتواند در كنار ساير بيماريهاي بومي مانند مالاريا و تب دنگي با اثرات ناشناختهاي شيوع پيدا كند و بوميان را به سختي مورد حمله قرار دهد و با فرار آنها از مناطق در حال سوختن، در جهان پخش شود. «آن آلنكار» (Ane Alencar) مدير علمي پژوهشكده تحقيقات زيست محيطي آمازون (IPAM)، در يك كنفرانس مطبوعاتي گفت:
ما يك بحران زيست محيطي در كنار يك بحران بهداشتي داريم. جنگلهاي استوايي ريههاي تنفسي تمام دنيا هستند و انسانها بايد از آنها محافظت كنند. اثر مخرب از بين رفتن جنگلهاي باراني گرمسيري بر روي كره زمين فاجعهبار است. آنها داراي بيشترين تنوع زيستي در كره زمين هستند. جنگلهاي باراني همچنين نقش مهمي در سيستم اقليم جهاني دارند و با ذخيره حجم عظيمي از كربن، بر الگوهاي بارندگي در كشورهاي دور افتاده تاثير ميگذارند. درختان آنها آب را به آسمان هدايت كرده و بارانهاي مهمي ايجاد ميكنند. اين تبخيرها همچنين يك مكانيسم مهم براي خنك نگه داشتن درجه حرارت در مناطق اطراف هستند و تنشهاي ناشي از تغييرات آب و هوايي را كاهش ميدهند. از دست دادن جنگلهاي باراني گرمسيري، همه اين مكانيسمها را به خطر مياندازد.
حفاظت از جنگلهاي بارانياز آن جايي كه بخش عمدهاي از جنگلهاي باراني گرمسيري در تعداد معدودي از كشورها قرار دارند و همچنين برخي از دولتها تمايلي به حمايت از اين سرمايه جهاني ندارند، حفظ آنها يك چالش سياسي دشوار است. يك قدم بزرگ در جهت حفاظت از جنگلهاي باراني، اجراي قوانين محكم در برابر از بين بردن و آتش زدن آنها است. آلنكار در ادامه تاكيد كرد:
ما بايد دولتها را مجبور كنيم تا با فعاليتهاي غيرقانوني مبارزه كنند. براي تشويق كشورها به حمايت از جنگلها و همچنين ايجاد مكانيسمهاي تامين مالي براي ايجاد انگيزه براي حفظ اكوسيستمهاي ارزشمند، بايد فشار ديپلماتيك وجود داشته باشد.
- سه شنبه ۰۱ تیر ۰۰ | ۱۹:۲۲ ۱۱ بازديد
- ۰ نظر